πυροφάγος

ο, Ν

αυτός που τρώει, που καταπίνει φλεγόμενες ύλες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πυρ, πυρός, + -φάγος (< θ. φαγ-, πρβλ. ἔ-φαγ-ον αόρ. β' τού ἐσθίω «τρώω»), πρβλ. σαρκο-φάγος].